Ondernemingsrecht

Good leaver or bad leaver: good or bad deal?

By 10 april 2025 No Comments

In veel aandeelhoudersovereenkomsten staat een zogenoemde good and bad leaver bepaling. Dit is een exit-regeling waarin wordt afgesproken wanneer en onder welke voorwaarden een aandeelhouder de onderneming zal verlaten (zijn of haar aandelen aanbiedt). Met good and bad leaver wordt bedoeld positieve en negatieve omstandigheden omtrent het vertrek. Hiermee wordt dus geregeld wat er met de aandelen gebeurt als de aandeelhouder vertrekt (of moet vertrekken).

Good and bad leaver

Met good leaver wordt bedoeld de situatie waarin de aandeelhouder in kwestie de onderneming verlaat onder omstandigheden die als ‘goed’ (redelijk en aanvaardbaar) worden beschouwd. De aandeelhouder moet weliswaar zijn aandelen aanbieden aan de overige aandeelhouder(s), maar dat gebeurt dus onder ‘goede’ of niet verwijtbare omstandigheden zoals bij pensionering, een overeengekomen vertrek of bij blijvende arbeidsongeschiktheid. Met bad leaver wordt bedoeld de situatie waarin de aandeelhouder de onderneming verlaat onder omstandigheden die als ‘slecht’ (ongewenst en/of onaanvaardbaar) worden beschouwd. Denk aan het schenden van bepaalde (grote) verplichtingen uit de aandeelhoudersovereenkomst of een situatie waarin feitelijk sprake is van een dringende reden voor ontslag op staande voet of ander gedrag dat de onderneming in gevaar brengt. De vertrekkend aandeelhouder kan dus een (groot) verwijt worden gemaakt.

Waardebepaling good en bad leaver

Het is van groot belang om de hiervoor genoemde bepalingen goed te beschrijven in de aandeelhoudersovereenkomst zodat discussie voorkomen kan worden. Dit soort bepalingen variëren bovendien in de praktijk nogal zodat duidelijk formuleren echt van belang is. Aan beide leaverregelingen wordt doorgaans een prijs (waardebepaling) gekoppeld waarbij de good leaverprijs hoger ligt dan de bad leaverprijs. Maar ook dat dient goed beschreven te worden. Over waardebepalingen wordt regelmatig geprocedeerd. Onlangs verscheen een interessante uitspraak van de Rechtbank Amsterdam over de waardebepaling van aandelen in een good leaver situatie.

In deze kwestie zijn de aandeelhouders ook bestuurders van de onderneming. Na beëindiging van de managementovereenkomst met een van de bestuurders, is deze bestuurder op grond van de aanbiedingsverplichting uit de aandeelhoudersovereenkomst gehouden zijn aandelen aan te bieden. De aandeelhoudersovereenkomst bepaalt dat in zulke gevallen de prijs van de aandelen wordt bepaald aan de hand van de nominale waarde. Tussen partijen ontstaat vervolgens discussie over de vraag welke prijs voor de aandelen van de oud-bestuurder moet worden betaald. De overige aandeelhouders menen dat uit het betreffende artikel volgt dat de oud-bestuurder zijn aandelen moet overdragen tegen de nominale waarde. De nominale waarde was een bedrag van € 15,-.De oud-bestuurder meent echter dat hij recht heeft op de werkelijke waarde, omdat het de bedoeling was om een afwijkende regeling overeen te komen voor een vertrek als good leaver.

De rechtbank komt tot de conclusie dat de tekst van de aandeelhoudersovereenkomst veel waarde heeft en dat partijen op de hoogte zijn van de afspraken die daarin staan. In het betreffende artikel stond een bepaling dat in alle gevallen de nominale prijs geldt. De rechtbank oordeelt dat derhalve de nominale waarde (van € 15,-) geldt. Afspraak is immers afspraak. Deze aandeelhouder zal hier bepaald niet tevreden mee zijn geweest.

Lees hier de uitspraak: https://uitspraken.rechtspraak.nl/details?id=ECLI:NL:RBAMS:2025:676.

Uitleg bij onduidelijkheid

Als in de aandeelhoudersovereenkomst geen duidelijke, objectieve definities worden gegeven van het voorgaande, blijkt dat vaak discussies optreden over wat een good of bad leaver precies is en welke prijs daaraan gekoppeld wordt. In rechte zal de afspraak dan uitgelegd moeten worden. Hoewel het Haviltex-arrest hierbij van belang is, kan bij (sommige) commerciële contracten zoals een aandeelhoudersovereenkomst gezegd worden dat de tekst van het contract zwaar weegt en dus primair gekeken wordt naar wat partijen op papier gezet hebben (de zogenoemde objectieve Haviltex-uitleg). Maar ook dan kan onduidelijkheid bestaan op basis van de tekst. Dat maakt de hiervoor genoemde zaak wel duidelijk!

Dit kan allemaal voorkomen worden door goed na te denken over wat men op papier wil hebben en dit vervolgens ook in overeenstemming met die gedachte op papier zetten. Wij kunnen hierbij natuurlijk helpen.

Legal8

 Vragen? Neem vooral eens contact met ons op.